امام باقر(عليه السلام) و خلفای جور

امام باقر(عليه السلام) با پنج خليفه از خلفای بنیاميّه معاصر بود که عبارتند از:۱‌ـ وليد بن عبدالملک ۲‌ـ سليمان بن عبدالملک ۳‌ـ عمر بن عبدالعزيز ۴‌ـ يزيد بن عبدالملک ۵‌ـ هشام بن عبدالملک. و همه آنان جز عمر بن عبدالعزيز در ستمگری و استبداد و خودکامگی دست کمی‌‌ از نياکان خود نداشتند و پيوسته برای امام باقر(عليه السلام)مشکلاتی فراهم می‌‌نمودند.

ولی در عين حال، او از طريق تعليم و تربيت، جنبشی علمی‌‌ به وجود آورد و مقدّمات تأسيس يک مرکز علمی‌‌ اسلامی‌‌ را در دوران امامت خود پیريزی کرد که در زمان فرزند بزرگوارش امام جعفر صادق(عليه السلام) به نتيجه کامل رسيد.

روش کار پيشوايان ما به ويژه امام سجّاد و امام باقر(عليهم السلام) که در اوضاع فشار و خفقان به سر می‌‌بردند به شيوه مخفی بود، شيوه ای که موجب می‌‌شد خلفا از کارهای آنان مطّلع نشود. همين کارهای پنهانی، گاهی که آشکار می‌‌شد، خلفا را سخت عصبانی می‌‌نمود در نتيجه، وسايل تبعيد و زندانی آنها فراهم می‌‌شد.