هدف قيام امام حسين(عليه السلام)

آن گاه که امام(عليه السلام) بر اثر تهاجم عمّال حکومت ناچار شد از مدينه خارج گردد، در ضمن نوشته‌های، هدف حرکت خود را چنين شرح داد «إِنّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَلا بَطَرًا وَلا مُفْسِدًا وَلا ظالِمًا وَإِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاِْصْلاحِ فی أُمَّةِ جَدّی، أُريدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَأَنْهی عَنِ الْمُنْکرِ وَأَسيرَ بِسيرَةِجَدّی وَأَبی عَلِی بْنِ أَبيطالِب» يعنی: «من از روی خود خواهی و خوشگذرانی و يا برای فساد و ستمگری قيام نکردم، من فقط برای اصلاح در امّت جدّم از وطن خارج شدم.می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم و به سيره و روش جدّم و پدرم علی بن ابيطالب عمل کنم.

آن حضرت در مقام ديگری فرموده است:«أَللّهُمَّ إِنَّک تَعْلَمُ ما کانَ مِنّا تَنافُسًا فی سِلْطان وَلاَاِلْتماسًا مَنْ فُضُولِ الْحُطامِ وَلکنَّ لِنَرُدَّ الْمَعالِمَ مِنْ دينِک وَنَظْهِرَ الاِْصْلاحَ فی بِلادِک وَيَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مَنْ عِبادِک ويُعْمَلَ بِفَرائِضِک وَسُنَنِک وَأَحْکامِک.»«بار خدايا! تو می‌دانی که آنچه از ما اظهار شده برای رقابت در قدرت و دستيابی به کالای دنيا نبوده، بلکه هدف ما اين است که نشانه‌های دينت را به جای خود برگردانيم و بلادت را اصلاح نماييم، تا ستمديدگان از بندگانت امنيّت يابند و به واجبات و سنّتها و دستورهای دينت عمل شود.»در اين سخن هم چند نکته قابل توجّه است.

در برخورد با سپاه حرّ بن يزيد رياحی فرمود:«أَيُّهَا النّاسُ فَإِنَّکمْ إِنْ تَتَّقُوااللهَ وَتَعْرِفُوا الْحَقَّ لاَِهْلِهِ يَکنْ أَرْضی للهِ وَنَحْنُ أَهْلُ بَيْتِ مُحَمَّد(صلی الله عليه وآله وسلم) أَوْلی بِوِلايَةِ هذا الاَْمْرِ مِنْ هؤُلاءِ الْمُدَّعينَ ما لَيْسَ لَهُمْ وَالسّائرينَ بِالْجَوْرِ وَالْعُدْوانِ.»«ای مردم اگر شما از خدا بترسيد و حقّ را برای اهلش بشناسيد، اين کار بهتر موجب خشنودی خداوند خواهد بود. و ما اهل بيت پيامبر(صلی الله عليه وآله وسلم)، به ولايت و رهبری، از اين مدّعيانِ نالايق و عاملان جور و تجاوز، شايسته تريم .»