حسن آبشناسان در سال 1315 در تهران ديده به جهان گشود. دوران كودكي را با تحصيل در مدرسه سپري نمود و درسال 1336 با اخذ مدرك ديپلم وارد دانشكده افسري شد. در سال 1339 با درجه ستوان دومي فارغ‌التحصيل گشت و يك سال بعد دوره مقدماتي را به پايان رساند.

در اولين دوره «رنجر»، «دوره‌هاي عالي ستاد فرماندهي»، «دوره‌هاي چتربازي و تكاوري» در داخل و خارج كشور، شركت نمود و تمامي اين مراحل را با موفقيت پشت سر گذاشت.

پس از طلوع جاودانه انقلاب، به درجه سرهنگي ارتقاء يافت و فرماندهي «يگان جنگ‌هاي نامنظم در قرارگاه سيدالشهداي ارتش» را بر عهده گرفت.

آبشناسان با تشكيل سپاه، نيروهاي جديد را در «آموزشگاه سعد آباد» تحت تعليم خود قرار داد.

در آغاز جنگ تحميلي، خاك جبهه جنوب، با صلابت گام‌هاي او، آشنا شد كه همانند بسيجي‌اي ساده، در بزم عمليات‌هاي پيرانشهر، سردشت و بانه، حماسه آفريد و با رشادت‌هاي خود، يادش را در تاريخ خونين دفاع مقدس و قلب‌هاي ملت ايران، به تصوير كشيد.

آبشناسان كه از همرزمان و ياران نزديك شهيد «محمد بروجردي» بود.

در سال 1363، مطابق حكم رسمي «قرارگاه رمضان»، آموزش جنگ‌هاي نامنظم سپاه به وي واگذار گشت. با پذيرفتن اين مسئوليت، تاكتيک‌هاي جنگ‌هاي چريكي را به برادران سپاهي، بسيجي و آموزش داد.

در حاليكه فرماندهي لشگر 26 نوهد، فرماندهي قرارگاه حمزه و لشگر 33 نيروهاي مخصوص را بر عهده داشت، در سال 1364، در منطقه «لولاند» بر اثراصابت تركش، شربت شيرين شهادت را نوشيد و آسمان جبهه را به شميم پايداري در مكتب اسلام، انقلاب و امام راحل، معطر ساخت.

وصيت‌‌نامه

آرزو داشتم، حج را در زمان حيات انجام دهم، چنانچه شهيد شوم، انجام شده است. محل دفن من، كربلا باشد، اگر راه كربلا را خود باز كرديم آسان است، ولي اگر زودتر شهيد شدم، پيكرم به صورت اماني باقي بماند تا پس از باز كردن راه و انقلاب عراق، اين كار انجام شود.

از فرزندانم مي‌خواهم در كسب دانش و خدمت به اسلام، كوشا باشند.

 منبع:كتاب ستارگان آسمان گمنامي

http://www.tehroony.com/

http://www.sobh.org/