|
|
|
|
غلام رضا صالحي درپاييز سال 1337 در شهرستان نجف آباد اصفهان ديده به جهان گشود. از همان كودكي از هوش، ذكاوت و استعداد بالايي برخوردار بود.و علاقه مند به علوم ديني و قرائت کلام الله مجيد بود.و همين باعث شد، غلامرضا ضمن تحصيل، در جلسات شبانه مسجد شرکت کند. پس از اخذ مدرك سيكل به دروس حوزوي روي آورد. ابتدا چند سالي در حوزيه علميه شهرستان نجف آباد در محضر علما – از جمله آيت الله ايزدي(ره) – تلمذ كرد و همزمان در كلاسهاي شبانه دوره دبيرستان نيز شركت مي نمود. با اتمام دوره دبيرستان و اوجگيري مبارزات انقلابي در صف مبارزان روحالله (ره) قرار گرفت. عازم خدمت سربازي شد، اما پس از چند ماه از آنجا گريخت. پس از پيروزي انقلاب اسلامي جهت ادامه خدمت سربازي به پادگان رفت و ايام خدمت را در کميته انقلاب اسلامي اهواز، به پايان رساند. آموزش نظامي در لبنان و همچنين سفر به کشورهاي ليبي و الجزاير، به همراه شهيد منتظري او را آماده مبارزه فکري و نظامي با دشمن اسلام نمود. صالحي با آغاز جنگ تحميلي به نهاد مقدس سپاه پيوست و همراه يک گروه صد نفري که خود فرماندهي آنان را بر عهده داشت عازم جبهههاي حق عليه باطل شد. وي در عملياتهاي بسياري شرکت کرد و چندين مرتبه مورد اصابت گلولههاي رژيم بعثي قرار گرفت. اما حتي گازهاي شيميايي نيز غلامرضا را از تصميم خود که دفاع از دين و آئين کشورش بود، منصرف نساخت. او در طول سالهاي حضورش مسئوليتهاي بيشماري را بر عهده گرفت، از جمله: قائم مقام سپاه پاسداران نجفآباد؛ فرمانده تيپ دوم لشگر نجفآباد و فرمانده تيپ دوم لشگر نجف اشرف، و قائم مقام لشگر 27 محمدرسولالله (ص) . سرانجام در حالي كه نيروهاي لشكر را براي مقابله با دشمن هدايت مي كرد، در 23 تير ماه 1367 حوالي چاههاي ابوغريب، بر اثر اصابت تركش گلوله توپ به سختي مجروح گرديد. آخرين كلام او در واپسين لحظات زندگي سعادتمندانه اش، كه در مجاهدت في سبيل الله سپري شد، ذكر مقدس ياحسين(ع) بود، تا اينكه به محضر دوست پذيريفته شد و به لقاي الهي نائل گرديد.
|
|
|
|
© 2003 www.momenin.org