عبدالله میثمی در سال 1334 ه.ش در شهر اصفهان متولد شد. تولد او مصادف با شب ولادت حضرت امیرالمومنین ( ع ) بود. پدرش برای نامگذاری او قرآن تفال نموده بود، و بر مبنای آیه 32 از سوره مریم نام ا و را عبدالله گذاشت.

عبدالله دوران کودکی و نوجوانی را در دامن پاک پدر و مادر خود سپری کرد وی در دوره دبیرستان همزمان با تحصیل در کنار پدرش به  کار می پرداخت از نوجوانی شور و علاقه خاصی به مسائل مذهبی و ترویج و تبلیغ علوم الهی داشت و همین انگیزه او را در مسیر فراگیری دروس حوزوی و ورود به سلک روحانیت و طلبگی قرار داد.

میثمی در کنار کسب علوم دینی به  اتفاق چند تن از دو ستانش در مسجد محل، انجمن دینی و خیریه، هیات حضرت رقیه ( ع ) ، کلاسهای آموزش قرآن و صندوق قرض الحسنه را پایگذاری کرد و عملا مسوولیت ارشاد دوستان همسن و سال خود را به عهده گرفت و قرآن و مسائل سیاسی روز  را به آنها تعلیم می داد که به تدریج همین محافل دوستانه به جلسات مخفی تبدیل گردید در این مقطع عمده توجه و تلاش عبدالله و دوستانش به پخش اعلامیه، کتاب و تبیین اهداف مبارزاتی و شخصیت حضرت ا مام خمینی ( قدس سره ) و افشای خیانتهای رژیم شاهنشاهی نسبت به اسلام و مسلمین معطوف گردید و سرانجام پس از چند سال تحصیل حوزه و تبلیغ و ترویج احکام الهی، در سال 1353 به همراه برادر شهید ش( حجت الا سلام رحمت الله میثمی ) و چند تن دیگر از دوستانش به قم حجرت نمود و در مدرسه شهید حقانی سکنی گزید و به تعلیم و تربیت و تکمیل دروس دینی پرداخت.

وی که در کنار درس به مبارزه با رژیم نیز مشغول بود، با خیانت یکی از منافقان تحت تعقیب قرار گرفت و  به همراه چند طلبه دیگر  در همین سال دستگیر و روانه زندان شد در زندان با وجود آنکه شکنجه های زیادی را تحمل نمود، ذره ای نرمش نشان نداد و با تجاربی که داشت محیط زندان را به کلاس درس تبدیل نمود و در حالی که از محضر بعضی از روحانیون کسب فیض می کرد، به اتفاق سایر زندانیان هم بند به  تحقیق و مطالعه علوم و معارف قرآن و نهج البلاغه می پرداخت.

او تعالیم روح بخش قرآن را به زندانیان آموزش می داد و این حرکتهای در روحیه زندانیان تحت تاثیر به سزایی داشت.

میثمی که سی ماه از عمر پر ثمرش را در زندان ستمشاهی به سر برده بود در سال 1357 به دنبال مبارزات قهرمانانه ملت رشید ایران به رهبری حضرت امام خمینی ( ره ) از زندان آزاد شد و پس از رهایی با روحیه انقلابی خود در جهت به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی از اهدای هر آنچه که در توان داشت کوتاهی نکرد.

 با پيروزي انقلاب در قم تحصيلات حوزوي را ادامه داد و همراه شهيد رداني‌پور در کردستان مبارزه کرد و سپس سپاه پاسداران در ياسوج را تشکيل داد.

حجه‌الاسلام ميثمي در مدت 30 سال حضورش در استان کهکيلويه و بوير احمد سهم بزرگي در تامين امنيت و ثبات اين منطقه‌ي عشايري داشت.

وي از طرف نماينده‌ي امام(ره) در سپاه با مسؤول دفتر نمايندگي حضرت امام در منطقه‌ي 9 (فارس- بوشهر و بويراحمد) مشغول خدمت گرديد.
حجه السلام ميثمي در يک مأموريت نظامي در تاريخ 17/2/63 به همراه شهيد کلاهدوزان در حال سفر به شهر بندرعباس به علت تصادف با يک تريلي مجروح گشت. بعد از بهبودي کارش را ادامه داد. او در عمليات‌هاي بسياري همچون فتح المبين و محروم و ...حضور يافت.

ميثمي در اين زمان از طرف حجه الاسلام محلاتي به سمت نماينده‌ي امام در قرارگاه خاتم‌الانبياء (ص) و قرارگاه مرکزي نيروي سپاه و بسيج بود انتخاب شد.

او هميشه مي‌گفت:«من سي ماه در زندان بودم، سي ماه در ياسوج، سي ماه در شيراز و سي ماه در جبهه». مهلت بودن در جبهه‌ام تمام مي‌شود و در شب دوم عمليات کربلاي 5 نيز به دوستانش گفت:«من در اين عمليات اجر خود را مي‌گيرم و بالاخره در مرحله‌ي دوم عمليات کربلاي 5 از ناحيه‌ي سر مورد اصابت ترکش قرار گرفت و در سن 31 سالگي پس از سه روز مجروحيت در تاريخ 12/11/65 مصادف با شب شهادت حضرت زهرا (س) به ميهماني خدا شتافت.

 http://www.sobh.org/

http://www.sajed.ir/

http://navideshahed.com/