|
![]() |
دروغ دروغ، گناهى است بزرگ و كليد گناهان مىباشد و از نظر ارتكاب، آسان ترين گناه است وهمه كس در خطر آن، قرار دارد. بسيارى از گناهان را هر كسى نمىتواند مرتكب شود، ارتكابش شرايطى لازم دارد، ولى دروغ را ناتوانترين اشخاص و بى شعورترين آن ها در بيشتر اوضاع و احوال مىتواند مرتكب گردد; ازاين رو شايستگى دارد كه بيش از گناهان ديگر، مورد بحث قرار گيرد، چون خطر ارتكابش بيش ازگناهان ديگر مىباشد. آيا مىشود با اين گناه شوم، مبارزه كرد؟ آيا مىتوان، اين ميكرب خطرناك را، تا اندازهاى، ازپيكر جامعه دور كرد؟ بايستى توفيق اين كار از خداى بزرگ خواسته شود. پيغمبر اسلام، ملاك مسلمانى را راستى و درستى اعلام فرموده; امام رضاعليه السلام به وسيله پدرانش،سخن جد بزرگوارش رسول خداصلى الله عليه وآله را چنين روايت مىكند: «نگاه نكنيد به نماز بسيار خواندن و روزه بى شمار گرفتن و حج فراوان رفتن و نيكى چندانكردن و شب را به ذكر زنده داشتن، ولى نگاه كنيد به راستى در گفتار و درستى در امانت دارى.» شيخ صدوق، امالى الصدوق، ص 249، مجلس 50، ح 6. امام جعفر صادق عليه السلام مىفرمايد: فان ذلك شىء قد اعتاده; فلو تركه استوحش لذلك.» . پس نشانه ايمان كامل، همان راست گويى و درست كارى است. محمد بن يعقوب، الكافي، ج 2، ص 105، باب الصدق و اداء الامانة، ح 12. باز هم امام صادق عليه السلام مىفرمايد: فريب نماز خواندن و روزه گرفتنشان را نخوريد: «لا تغتروابصلاتهم ولا بصيامهم فان الرجل ربما لهجبالصلاة و الصوم حتى لو تركه استوحش.» ولى آن ها را در راست گويى و امانت دارى آزمايش كنيد: «و لكن اختبروهم عند صدق الحديث و اداء الامانة.». محمد بن يعقوب، الكافي، ج 2، ص 105، باب الصدق و اداء الامانة، ح 2. راست گويى از عظمت روحى ريشه مىگيرد، راست گو، نماياندن حقيقتخويش را بر خودعيب نمىداند و همان كه هستخود را نشان مىدهد. پاكى، درستى، بزرگوارى، نقطه سياهى نيست كه آشكار شدنش ايجاد ناراحتى كند. راست گو، داراى شخصيتى است كه دروغ گو فاقد آن مىباشد. راست گو، شجاعت وعظمت روحى دارد و از حقيقت گويى بيمى ندارد. عظمت روح، عظمت موقعيت مىآورد. راست گو، مورد اعتماد همه مىباشد; اين خود،بالاترين عظمت ها ست. امير المؤمنين عليه السلام مىفرمايد: «الا فاصدقوا فان الله مع الصادقين . راست بگوييد، چون خدا با راست گويان است.» بحارالانوار، ج 69، ص 260. اگر راستى و درستى در جهان حكومت كند و هدف رهبران بشر، يعنى فرستادگان خدا،جامه عمل بپوشد، جهان، بهشت برين خواهد شد و آسايش همگانى سرتاسر گيتى را فرا خواهدگرفت. اكنون اين، آرزويى بيش نيست، ولى آرزو بر جوانان عيب نيست. سيد رضا صدر.
|
|
![]() |
© 2003 www.momenin.org