شهيد مطهري در كتاب عدل الهي در بررسي «ويژگيهاي عصر حاضر» مي‌نويسد:

عصر ما از نظر ديني و مذهبي خصوصاً براي طبقه جوان، عصر اضطراب و دو دلي است. مقتضيات عصر و زمان، يك سلسله ترديدها و سئوالها بوجود آورده و سئوالاتِ فراموش شده را از نو مطرح ساخته است. آيا بايد از اين شك و ترديدها و پرس و جوها متأسف و ناراحت بود؟
به عقيده من هيچگونه ناراحتي ندارد. شك، مقدمة يقين؛ پرسش، مقدمه وصول و اضطراب، مقدمه آرامش است. شك، مَعبَّرِ خوب و لازمي است هر چند منزل و توقفگاه نامناسبي است. اسلام كه اين همه دعوت به تفكر و ايمان مي‌كند بطور ضمني مي‌فهماند كه حالت اوليه بشر، جهل و شك و ترديد است و با تفكر و انديشة صحيح بايد به سر منزلِ ايمان و اطمينان برسد. پس صِرفِ اينكه عصر ما عصر شك و اضطراب است نبايد دليل بر انحطاط و انحرافِ زمان ما تلقي شود. آنچه مي‌تواند مايه تأسف باشد اين است كه شك يك فرد، او را به سوي تحقيق و مطالعه و جستجو نكشاند.