شرم و حیا

ـ پـيـامـبـر خـدا (ص ) : امـا آنـچه از حيا نشات مى گيرد : نرمش , مهربانى , در نظر داشتن خدا درآشـكـار و نـهـان , سلامت , دورى كردن از بدى , خوشرويى , گذشت و بخشندگى , پيروزى وخـوشـنـامـى در مـيـان مـردم , ايـنـهـا فوايدى است كه خردمند از حيا مى برد خوشا كسى كه نصيحت خدا را بپذيرد و از رسواگرى او بترسد.

ـ امـام صادق (ع ) فرمود: شرم نورى است كه گوهر آن سينه ايمان است ,معناى شرم اين است كه در برابر هر آنچه با توحيد و معرفت ناسازگار است خويشتندارى كنى .
ـ امام على (ع ) : شرم وسيله رسيدن به هر زيبايى و نيكى است .
ـ پيامبر خدا (ص ) : شرم جز خوبى به بار نمى آورد.
ـ امام على (ع ) : زيباترين جامه هاى دين شرم است .

ـ پيامبر خدا (ص ) : بى شرمى با هيچ چيز همراه نشد مگر اين كه آن را زشت گردانيد و حيا باهيچ چيز همراه نگشت مگر اين كه آن را آراست .

ـ امـام باقر (ع ) : حيا و ايمان به هم پيوسته اند , هرگاه يكى از آنها برود ديگرى هم در پى آن روانه شود.
ـ پيامبر خدا (ص ) : هر دينى را خويى است , خوى اسلام حياست .

ـ امام على (ع ) : حياى زياد مرد نشانه ايمان اوست .
ـ امام حسن (ع ) : حيا ندارد كسى كه دين ندارد.
ـ امام صادق (ع ) : ايمان ندارد كسى كه حيا ندارد.
ـ امام على (ع ) : ايمانى چون حيا و بخشندگى نيست .

ـ امام على (ع ) : كسى كه از گفتن حق شرم كند احمق است .

ـ بهترين پارسايى اين است كه كارى را كه در آشكار از انجامش شرم مى كنى در تنهايى خود نكنى .

ونتيجه بى شرمى .

ـ امام عسكرى (ع ) : كسى كه از روى مردم شرم نداشته باشد از خدا شرم ندارد.
ـ امام على (ع ) : كسى كه از مردم حيا نكند از خداى سبحان حيا نداشته باشد.
ـ پيامبر خدا (ص ) : كسى كه در آشكار ازخدا شرم نكند , در نهان نيز از او شرم نمى كند.

میزان الحکمه ج 3