● زیان جدایی ها :
پدر باید زمینه ساز انس و الفت از طریق ایجاد رابطه با فرزند باشد. این
رابطه از طرق مختلف در محیط خانه و زندگی فراهم می شود . مثلاً از طریق
تشکیل جلسات مشاوره خانوادگی و شرکت دادن کودک در تصمیم گیری ها . وجود
چنین نزدیکی هایی سبب می شوند که طفل با پدر احساس صمیمت و انس کرده و
خود را نسبت به او نزدیک بیابد.
عدم توجه وعدم همکاری و هم کلامی نسبت به فرزند سبب می شود که کودکان
به تدریج از پدر بگسلند و به دوستان و معاشران خود توجه کنند ، با آنها
راز دل بگویند و به تدریج دست خود را از دست پدر بیرون بکشند. گاهی
چنین کودکانی به سوی معلمان و یا افرادی که دارای مقامی برترند روی
آورده و از پدر می گریزند.
این امر ممکن است از جهاتی و یا در مواردی به نفع کودک باشد ولی از
خطرات وعوارض آن نباید غافل شد.
وجود شکاف بین پدر و کودک ودرعوض انس با دوستان و معاشران و رابطه
تنگانگ با آنان گاهی ممکن است به قیمت رسوایی و آلودگی فرزند تمام شود
و دامنه آلودگی را به مرز خانواده بکشاند.
● وقت گذاری پدر :
فرزندان شما نیاز به وقت گذاری شما دارند تا از وجود شما و از زمینه
های انس و الفت شما بهره ای گیرند. راه و روش زندگی را از شما فرا
گرفته و طریق زندگی خود را هموار سازند. شما هرچند که سرگرم و مشغول
کار باشید بازهم به صلاح و مصلحت شماست که در شبانه روز لااقل نیم ساعت
با فرزندتان همراه باشید، با او حرف بزنید ، بگویید و بخندید، استراحت
و تفریح کنید.
در سایه این وقت گذاری قادر خواهید شد رفتار فرزندتان را دریابید، از
ریشه و منشاء آن باخبر شوید، اگر رفتاری ناپسند دارد از آن سر درآورده
و راه رفع واصلاح آن را پیدا کنید . از تمایلات و خواسته های او آگاه
شوید و در این رابطه تصمیم بگیرید.
کودک در آینده به آن کس دلبسته تر خواهد شد که با او سابقه انس وارتباط
بیشتری داشته باشد. و حرف و سخن آن کس را بیشتر پذیرا خواهد شد که باب
رفافت وملاحظات با او گشاده باشد . و شما در سایه ی این وقت گذاری موفق
خواهید شد رابطه ی او را با خود ، با اعضای خانواده و از آن مهم تر با
خدا محکم تر سازید. |
