خرما ميوهاي است بسيار مقوي كه حاوي مواد معدني زيادي همچون پتاسيم،
روي، منگنز، آهن و ويتامينهايA ،B وE است.
در 100 گرم خرما 125 كيلو كالري موجود است و اين در حالي است كه در هر
100گرم قند، 400 كيلو انرژي موجود است و اين بدين معني است كه مقدار
انرژي ناشي از خوردن خرما از قند ساده بسيار كمتر است و بسيار كمتر از
قند، افراد را دچار چاقي و اضافه وزن ميكند. به عنوان مثال در 100 گرم
قند و شكر معمولي 9/99 درصد خالص آن انرژيزا ميشود؛ در حالي كه در
100 گرم خرما حدود 30 درصد قند موجود است و بقيه آن، حاوي مواد ديگري
است كه از جمله اين مواد مختلف، پروتئين است.
در 100 گرم خرما حاوي 5/1 درصد پروتئين گياهي از جنس مرغوب ميباشد.
فيبر موجود در خرما براي سلامت دستگاه گوارش و تغذيه بسيار مناسب است،
علاوه بر آن كارتنوئيد يا مواد رنگي در خرماست كه پيشساز ويتامينA و
آنتياكسيدان محسوب ميشود كه جلوي ضايعات و سرطاني شدن سلولها را
ميگيرد.
خرما علاوه بر نكات گفته شده، مقدار قابل توجهي فولات و يا همان
اسيدفوليك به بدن ميرساند كه جهت خونرساني براي بدن لازم است و زنان
هنگام بارداري مجبور ميشوند علاوه بر دريافت فولات از طريق غذا، قرص
آن را نيز مصرف كنند.
فولات به عنوان ماده خونساز در خرما موجود است؛ هرچند كه مقدار آهن
خرما آنچنان زياد نيست، به همين جهت براي خونسازي بدن احتياج به 3 ماده
مغذي فولات، آهن و ويتامين12 B دارد كه در غذاهاي حيواني يافت ميشوند.
پس براي اين منظور بايستي از غذاهاي متنوع استفاده كرد.
ويتامينC يكي ديگر از مواد مغذي خرماست كه اين ويتامين براي جلوگيري از
بيماريهاي خطرناك خونريزيدهنده يا همان اسكوربوت لازم است و بايد بدن
هر فرد در طول روز، 60 ميليگرم ويتامينC دريافت كند كه تقريبا در هر
100 گرم خرما 14گرم ويتامينC موجود است.
پتاسيم در اين ميوه به ميزان قابل توجهي موجود است كه براي جلوگيري از
پرفشاري خون و براي كار صحيح عضلات و اعصاب ضروري است كه به هم خوردن
آن در بدن، بسيار خطرناك است. علاوه بر آن، خرما حاوي ميزان قابلتوجهي
منيزيم است كه براي اعصاب و عضلات ضروري است.
|